پرش به محتوا

کریستوفر واکن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کریستوفر واکن
واکن در ۲۰۱۸
نام هنگام تولدرونالد واکن
زادهٔ۳۱ مارس ۱۹۴۳ ‏(۸۱ سال)
شهر نیویورک، ایالات متحده
محل تحصیلدانشگاه هوفسترا
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۵۲–اکنون
آثارفهرست کامل
همسرجیورجیان تون (ا. ۱۹۶۹)

کریستوفر واکن (انگلیسی: Christopher Walken؛ زادهٔ ۳۱ مارس ۱۹۴۳ با نام رونالد واکن) بازیگر آمریکایی است.[۱] او در نقش‌های مکمل در فیلم‌هایی مانند نوارهای اندرسون (۱۹۷۱)، ایستگاه بعدی، روستای گرینویچ (۱۹۷۶)، رزلند (۱۹۷۷) و آنی هال (۱۹۷۷) ظاهر شد و سپس با بازی در نقش کهنه‌سرباز جنگ ویتنام در شکارچی گوزن (۱۹۷۸) مورد توجه قرار گرفت و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برنده شد. او برای بازی در نقش پدرِ کلاه‌بردار فرانک ابگنیل در فیلم اگه می‌تونی منو بگیر (۲۰۰۲) ساختهٔ استیون اسپیلبرگ، بار دیگر نامزد همان جایزه شد.

زندگی‌نامه هنری

[ویرایش]
کریستوفر واکن در طول جوانی

مادر وی اهل اسکاتلند و پدرش آلمانی و یک نانوا بود. واکن در نوجوانی و پیش از حرفه بازیگری مدتی تربیت‌کننده شیر در یک سیرک بود[۲] و سپس برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه هوفسترا شد اما پس از گذشت یک سال تحصیل در دانشگاه را رها کرد و بدنبال بازیگری رفت. واکن در زمانی که تنها ده سال داشت به همراه دو برادر دیگرش گلِن و کِنِث در چند مجموعه تلویزیونی ظاهر شدند. از اولین نقش‌آفرینی‌های او می‌توان به قسمتی از سریال بلند نور راهنما با نام پسری که پشت دیوارها را می‌دید در سال ۱۹۵۶ اشاره کرد.[۳]

واکن نام کوچک خود را در سال ۱۹۷۰ از رونالد به کریستوفر تغییر داد. او در سال ۱۹۶۹ با جورجیان تُن ازدواج کرده و همچنان پس از چهل سال زندگی مشترک فرزندی ندارند. او در کارنامهٔ هنریش ۳۷ نامزدی جایزه دارد که ۲۷ بار آن از جمله اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل را از آن خود کرده است.[۴] او در هفت قسمت از شوی پربیننده پخش زندهٔ شنبه‌شب در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۷ میزبان و مجری بوده است.

وی در پرونده هنری خود اجرای هشتاد و چهارمین مراسم اسکار را در سالن کداک تئاتر را نیز داراست.

زندگی شخصی

[ویرایش]

واکن در سال ۱۹۶۳ با جیورجیان تون دیدار کرد.[۵] آن‌ها در ژانویه ۱۹۶۹ ازدواج کردند. این دو فرزندی ندارند و واکن بیان کرده است نداشتن فرزند یکی از دلایلی است که او چنین حرفهٔ پرباری داشته است.[۶]

گزیدهٔ فیلم‌ها

[ویرایش]

جوایز و افتخارات

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Christopher Walken Filmography". The Washington Post. Archived from the original on January 23, 2015. Retrieved January 25, 2015.
  2. «Christopher Walken Isn't as Weird as You Think». The New York Times. ۹ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۷ مه ۲۰۱۴.
  3. «The Boy Who Saw Through». IMDb.
  4. «Christopher Walken awards». IMDb (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۷.
  5. "Urban Cinefile Feature". www.urbancinefile.com.au. Archived from the original on May 3, 2002. Retrieved January 13, 2022.
  6. Reid, Dixie (October 24, 2004). "Bend it like Walken: Actor has more to say about food and hair than acting". The Sacramento Bee. Archived from the original on January 2, 2008. Retrieved October 25, 2008.

پیوند به بیرون

[ویرایش]